Lin

Ryby te żyją w płytkiej wodzie w plątaninie roślin. Ich największym wrogiem jest szczupak. Żerowanie linów możemy rozpoznać po cmokaniu przy liściach grążeli, trącaniu łodyg trzcin lub po bąbelkowaniu na spokojnej wodzie. Żerują dość płytko bo od 40 cm do 3 m w gęstwinie roślin. Tam też znajdują schronienie przed drapieżcą. Nie łatwo łowić tą rybę, gdyż bujna roślinność, w której żyje powoduje liczne zaczepy. A to nie ułatwia życia wędkarzom. Zacięty lin od razu szuka ucieczki w zaroślach.

Zasadniczo pod spławik stosuje się zanętę mało spoistą, która po wrzuceniu do wody rozpada się i nęci wsłupie. Nie nęcimy zbyt dużo. Wystarczą 2 lub 3 kulkie wielkości kurzego jajka. Po złowieniu donęcamy jedną lub dwiema kulkami itd. Zanęt na rynku jest bardzo dużo. Lepiej jednak stosować bardziej sprawdzone, markowe zanęty. Możemy do niej dosypać robaki lub ziarna zboż i wzmocnić karmelem. Dobrze jest używać gruntówki z koszykiem, gdyż przynęta rozsypuje się obok haczyka z przynętą.

Łowiąc lina musimy zwrócić uwagę na haczyk. Lepiej stosować haczyk z głębokim kolankiem i krótkim trzonkiem lekko wygiętym, ostry wykonany z mocnej stali. Stosowane haczyki to najczęściej rozmiary od 8 do 12. Zaś żyłka to 0,24 mm lub 0,20 mm. Zaś przypon 0,20 mm lub 0,18 mm. Do łowienia lina nadaje się standardowy zestaw z dobrze wyregulowanym kołowrotkiem.

Ryby te żerują z regułu trzy razy w ciągu dnia i jeden raz w nocy. Zaczynają wczesnym rankiem ok 4.00 do 7.00, potem w południe i późnym popołudniem. W nocy żerują najczęściej ok godziny 21.00-23.00. Może być jednak tak, że coś zakłuci ten rytm np łudki, kąpielisko, turyści itp.

Lin jest bardzo silną rybą z charakterem i bardzo długo rośnie. Ponad kilogramowa ryba może przyspożyć spore emocje wędkarzowi. Zjada wszystko co mu zasmakuje...